Eenzaamheid komt vaker voor dan je denkt..
Joke 52 jaar, huisvrouw, moeder van 2 uitwonende kinderen. De kinderen studeren en komen soms een weekend thuis. Man heeft eigen zaak en zit veel voor zijn werk in het buitenland.
Joke; “mijn wereld is wat klein geworden, nu de kinderen de deur uit zijn. Ik heb wel wat om handen in en om ons huis. De tuin vraagt veel onderhoud maar ik ben wel veel alleen.
Via een oproep in de lokale krant las ik dat ze vrijwilligers zochten voor het bezoeken van mensen die door ziekte of leeftijd aan huis gebonden waren. Ik heb me aangemeld en binnen 2 weken had ik al mijn eerste afspraak bij een oudere mevrouw bij ons in het dorp. Het klikte gelijk en vanaf dat moment ga ik wekelijks bij haar op bezoek. Ik kijk echt uit naar deze bezoekjes, het doet ons beiden goed om even bij te kletsen, even zorgen te delen of te genieten van iets lekkers bij de thee.
Jan (80 jaar) kwam samen met zijn vrouw bij de huisarts. Ze gaven aan dat Jan zich wat verveelde.
Door een lichte TIA loopt Jan wat moeilijk en praat hij wat langzamer, maar samen redden ze het nog prima. Maar als mevrouw haar wekelijkse activiteit bezoekt zit Jan alleen thuis.
De huisarts heeft het echtpaar doorgestuurd naar het welzijnswerk. Binnen het welzijnsaanbod is er het “huiskamerproject” in een lokaal buurtcentrum. Met zijn scootmobiel kan meneer hier zelfstandig naar toe, hij heeft het er erg naar zijn zin en mevrouw is wat ontlast op de momenten dat hij daar is.
Mevrouw Jansen, 73 jaar weduwe, haar man is plotseling overleden. De kinderen wonen niet in de buurt.
Ze krijgt 1 x per week huishoudelijke hulp via de thuiszorg, en ze heeft goed contact met haar buren.
Met name in het weekend voelt ze zich soms wat eenzaam.
Via haar huishoudelijke hulp, werd ze geattendeerd op de maaltijd activiteit bij haar in het dorp. 1 x per maand is er op zondagmiddag de mogelijkheid om elkaar te ontmoeten en gezamenlijk te eten.
Mevrouw Jansen bezoekt deze maaltijden met veel plezier, ze heeft er zelf een eet vriendin aan over gehouden. Op de zondagen dat er geen activiteit is koken ze om de beurt voor elkaar en eten ze samen. Zo zijn de zondagmiddagen niet meer zo eenzaam.
Anna, 26 jaar single. Anna heeft een leuke, fulltime baan in de zorg en werkt onregelmatig.
Ze heeft geen directe familie in de buurt wonen, maar wel een groot netwerk van vriendinnen en vrienden.
In het weekend spreken ze vaak af om uit te gaan, te dansen en drankjes te doen.
Haar vriendinnen hebben allemaal een serieuze relatie, en zijn toe aan een volgende stap, 3 gaan er binnenkort trouwen en 1 vriendin is in blijde verwachting van haar eerste kindje.
Voor Anna betekent dit dat haar vriendinnen steeds minder tijd hebben om uit te gaan, ze is nu vaker alleen. Ook door haar onregelmatig werken heeft ze een ander ritme. Het gemis van familie in de buurt en het feit dat haar sociale netwerk veranderd, maakt dat Anna zich wat alleen begon te voelen.
Om haar leven wat meer sociale invulling te geven is Anna onlangs lid geworden van de sportschool. Ze volgt er groepslessen en heeft een leuke klik met de vrouwen die er ook komen sporten. Vaak drinken ze na afloop nog wat samen. Anna hoopt dat hier nieuwe vriendschappen uit voort komen.
(de namen en situaties zijn gefingeerd)